Eventy i lęki

Co jakiś czas dostaję zaproszenia na różne eventy.
Na każdym chciałabym być. Jednak nie zawsze mogę.
Powody są różne. Czasem z braku czasu, braku funduszy, sprawy rodzinne...
Nie posiadam jeszcze prywatnego odrzutowca, co utrudnia bardziej sprawę :/
Jednak co jakiś czas zdarzają się imprezy, na których muszę wręcz być! :D

Jedną z nich był event w ML Clubie w Olsztynie (link)

Organizatorami i prowokatorami byli:
Lidia Piechota - lidiapiechota.pl - extremama
wraz z Hangloose Centrum Ekstremalnych Sportów Wodnych i Rekreacji

Oj działo się. Z nimi nie da rady się nudzić. Były tańce, była zabawa, sporty wodne...
Dla dużego i małego... coś dla każdego!

Wcześniej unikałam takich interakcji, gdyż (chociaż wydawało by się, że jest inaczej) jestem nieśmiała.

Codziennie się z tym borykam. Każdego dnia rzucam sobie wyzwania i udaję, że się nie boję.

Jednak tak naprawdę nadal jestem tą małą Natalką z przedszkola, która opowiadając wierszyk skręcała
w rączkach rogi spódniczki z pod denerwowania.

Największym plusem i sposobem zwalczania owej dolegliwości okazały się właśnie takie eventy.

Na nich zawsze jest sporo maluchów. Każdy z nich to chodząca bomba zegarowa.
Nigdy nie wiesz kiedy wybuchnie. W jednej minucie mogą się cieszyć, płakać, krzyczeć, skakać...
Do każdego brząca przypisana jest odpowiednia ilość rodziców/opiekunów,
którzy w niesamowity sposób radzą sobie z ich nadpobudliwością i zmiennością nastrojów.
Czasem wręcz nie mogę wyjść z podziwu

- jak oni to robią! o_O Coś niesamowitego :)

Pomijam fakt, że przez 2dni zanim dojdzie do eventu, nie śpię, nie jem, nie odpoczywam...

Zagryzam paznokcie, maluję poduszki, dorabiam kubeczki - bo może być więcej !!!

Jestem kłębkiem nerwów.

W momencie, gdy już tam jestem i porozkładam swoje zabawki...

siadam i ogarnia mnie błogość.

Cudowny stan. Nawet nie wiem do czego to porównać.

Chwile gdy dzieciaki bawią się pluszakami, gdy zabierają je do zabawy...

To jest moje - moja chwila, mój czas na naładowanie energii i na bycie znów dzieckiem.

Oczywiście z drugiej strony podczas takich imprez mam możliwość do zapoznania się

z opinią tych maluchów i ich rodziców. A to nie jest łatwa publika.

Maluchy bez problemu mogą powiedzieć ci całą prawdę... bez owijania w bawełnę.

Nie licz na cukier puder!

Tego nie da się zaaranżować, przewidzieć, a tym bardziej uchronić :D

Ludzie czasem zadają mi pytanie, czemu to robię.

Czemu?

• bo lubię,
• bo chcę,
• bo jest kolorowe,
• bo nie umiem się nudzić
• bo fajnie jest przerzucić coś z komputera i ożywić,

... bo uwielbiam te maluchy :)

i tyle ;)

p.s. dziękuję Karolince z Karolibu (link) i jej synkowi ;)