błędy wspomnień

Uwielbiam te futrzaki. Ich ignorancja i obojętność jest fascynująca.
Nie wiem co bardziej mnie ciągnie do nich. Ich sposób łaszenia się,
czy może właśnie brak zainteresowania?
Z jednej strony mają cię pod ogonem, ale gdy trzeba, gdy mają ochotę, to i przytulić się mogą.

 Podobnie jest i u nas. Nie raz słyszałam od koleżanek, sama też tego doświadczyłam...
ciągnęło nas do złych chłopaków.
Cechy, które są uważane często za wady, okazują się tym co przyciąga nas najbardziej.
Każdy chociaż raz w życiu doświadczył sytuacji, gdy zamiast postąpić słusznie, decydowaliśmy się na już z góry przesądzoną porażkę. Czy ja swoich żałuję? Nie. Bo niby czemu. Dzięki nim przynajmniej wiem kim jestem. Stwierdzenie, że uczymy się na błędach jet prawdziwe. Jednak czy na długo?
Ja nadal odczuwam pociąg do rzeczy zakazanych. Osoby, które wydają się nieosiągalne i negatywne.
Wręcz a_społeczne... takie osoby uwielbiam. Ich "wady" są dla mnie tak interesujące, że im dłużej z nimi przebywam, czuję jak się w nich zatapiam. Może to wampiry energetyczne? Nie wiem.
Jest to zarazem ciężkie, ale i absorbujące uczucie.
Różnica jest teraz taka, że mam świadomość. I jeśli podjąć "złą" decyzję, to robię to świadomie,
 licząc się z konsekwencjami.

Może też dlatego tak uwielbiam koty?
Z racji, że nie należą do zwierząt, które wciąż się cieszą... mają swoje humorki, gorsze dni...
Może właśnie to, że posiadają wady, umożliwia mi je jeszcze lepiej zrozumieć?

Od niedawna nawet zmalowałam sobie na własność t-shirt, co by nie było wątpliwości.
Bo nie każdy przecież może o tym wiedzieć :P co nie? :D